หลวงปู่นาค วัดห้วยจระเข้ จ.นครปฐม พระมหาเถราจารย์ยุคเก่าผู้เรืองเวทย์แห่งเมืองพระเจดีย์ใหญ่ ผู้สร้างตำนานพระปิดตาเนื้อเมฆพัดอันทรงพุทธคุณเข้มขลัง ยอดนิยมของเมืองไทย ท่านเกิดเมื่อปีพ.ศ.2358 ในรัชกาลของพระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย รัชกาลที่ 2
อุปสมบท
เมื่ออายุครบ 21 ปี ท่านจึงอุปสมบทที่วัดพระปฐมเจดีย์ ได้รับฉายาว่า “โชติโก” แล้วจำพรรษาอยู่ที่วัดพระปฐมเจดีย์ จนถึงปีพ.ศ.2432 ได้รับเลื่อนสมณศักดิ์จากรัชกาลที่ 5 ให้เป็นพระครูสัญญาบัตรประจำทิศองค์พระปฐมเจดีย์ที่ “พระครูปาจิณทิศบริหาร” ตำแหน่งเจ้าคณะรองเมืองนครชัยศรี
ต่อมาในปีพ.ศ.2441 ท่านจึงได้มา สร้างวัดขึ้นใหม่ในพื้นที่ ตำบลหนองพลับ อำเภอเมือง จังหวัดนครปฐม เพื่อให้เป็นวัดบริวารขององค์พระปฐมเจดีย์ โดยตั้งห่างจากองค์พระปฐมเจดีย์ 1 ก.ม. แล้วเสร็จในปีพ.ศ.2443 ได้รับพระราชทานวิสุงคาราม เมื่อวันที่ 9 กรกฎาคม พ.ศ.2443 ในรัชสมัยของรัชกาลที่ 5 ชื่อว่า “วัดนาคโชติการาม” แต่ชาวบ้านมักจะเรียกว่า “งัดใหม่ห้วยจระเข้” ต่อมาก็เป็น “วัดห้วยจระเข้” จนทุกวันนี้ โดยหลวงปู่นาคเป็นเจ้าอาวาสรูปแรก
หลวงปู่นาคท่านเป็นผู้มีความรู้แตกฉานทั้งหนังสือไทย ขอม และบาลี และมีปฏิปทา มีศีลจารวัตรอันงดงาม เป็นที่เคารพเลื่อมใสศรัทธาของพระภิกษุ สามเณร ทายก ทายิกา และพุทธ ศาสนิกชนทั้งหลายเป็นอย่างมาก
บั้นปลายชีวิต
หลวงปู่นาค โชติโก ได้เป็นผู้สร้างวัดห้วยจระเข้ ร่วมกับประชาชน ปกครองวัดมานาน 11 ปี ถึงกาลละสังขารเมื่อปี พ.ศ. 2453 ด้วยโรคชรา รวมอายุได้ 95 ปี 74 พรรษา ก่อนที่หลวงปู่นาคท่านจะมรณภาพ ก็ได้ถ่ายทอดวิชาการสร้างพระปิดตาให้กับ “หลวงปู่ศุข” ลูกศิษย์ซึ่งต่อมาหลวงปู่ศุขท่านก็ได้เป็นเจ้าอาวาสวัดห้วยจระเข้ต่อจากหลวงปู่นาค
